Premier podczas uroczystości podpisania rządowej ustawy o dialogu z młodymi: ustawa pozwoli na szersze zaangażowanie młodzieży w sprawy publiczne i społeczne. 01.06.2021. Dzięki rządowej ustawie o dialogu z młodym pokoleniem młodzież zyska większy wpływ na kształt życia wspólnot lokalnych. Definicja. Socjalizacja to proces, w którym jednostka uczy się norm, wartości i zachowań społecznych, które są niezbędne do funkcjonowania w społeczeństwie. Proces ten obejmuje zarówno świadome, jak i nieświadome przyswajanie wiedzy, umiejętności, postaw i zachowań, które umożliwiają jednostce adaptację do życia społecznego. na jej społeczne uwarunkowania, a w szczególności na kapitał społeczn y, kul- turowy, relacje rodzinne i edukację (Lewicka, 2008; Torney -Purta, Barber i Richardson, 2004; Kerr, 1999). Pawlaka, jest ocena jakości życia dzieci i młodzieży w Polsce. Badanie wpisuje się w koncepcje teoretyczne związane z dobrostanem dzieci i młodzieży oraz ujęciami konstruktywistycznymi codzienności. Uzyskane wyniki pozwolą na identyfikację poziomu funkcjonowania dzieci w kilku wyróżnionych sferach życia (np. psychiczna, Kampanie Profilaktyczno-Edukacyjne. W profilaktyce szkód związanych z piciem alkoholu przez młodzież istotne znaczenie mają nie tylko systematyczne i pogłębione zajęcia z młodzieżą, rodzicami oraz nauczycielami, ale również kampanie społeczne zaadresowane albo do ściśle określonych grup i środowisk społecznych albo do tzw PO WER. Projekt ”Spotkanie z żywą historią – mobilność edukacyjna drogą do rozwoju uczniów” został zrealizowany przez I Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki we Włodawie, we współpracy z grecką szkołą. Projekt skierowany był do 20 uczniów klas licealnych, z wyjątkiem uczniów klasy maturalnej. Głównym Szansą dla zaangażowania młodych może być znalezieniu tematu, na rzecz którego chcieliby działać. W tym kontekście pojawiały się sugestie, że może to być podstawowy dochód gwarantowany, kwestie związane z równością płci, ochroną środowiska, działaniami antyfaszystowskimi czy walką z kryzysem bezdomności. Kampania Organizacje społeczne. To działa! 27 lutego obchodzimy Światowy Dzień Organizacji Społecznych. To dzień stowarzyszeń i fundacji, wśród których są także Ochotnicze Straże Pożarne, czy kluby sportowe. Najnowsze badania podają, że organizacji społecznych jest w Polsce około 143 tysięcy. Zwiększanie zaangażowania młodzieży w prace samorządów w regionie Południowego Bałtyku. 19 February 2021. Finansowany ze środków Unii Europejskiej projekt SB YGCN starał się zwiększać zaangażowanie młodzieży w regionie Południowego Bałtyku w politykę na szczeblu lokalnym i krajowym dzięki nauce nowych umiejętności oraz • Społeczne zaangażowanie ma coraz większe znaczenie dla coraz większej liczby firm. • Przedstawiciele firm podkreślają, że społeczne zaangażowanie, m.in. w działania na rzecz środowiska, społeczności lokalnej czy dzieci, to obowiązek biznesu. • Obowiązek, który może być korzystny dla wszystkich zainteresowanych stron. OQ7ly. 6 maja 2019 Nieporozumienia, sprzeczności interesów i różnice poglądów są nieuniknioną częścią życia. Sztuka polega na tym, aby odpowiednio do nich podchodzić, wiedzieć, jak im przeciwdziałać, a w momencie eskalacji konfliktu – potrafić go zażegnać. Dlatego tak ważne jest, aby liderzy posiadali umiejętności pozwalające na pokojowe rozwiązywanie sporów. Podczas wykładu „Inwestycja w kształcenie – jak zaangażować młodzież w rozwiązywanie problemów współczesnego świata?” dr Marek Wosiński opowie, jak dzięki angażowaniu młodych ludzi w projekty społeczne możemy nie tylko zmieniać warunki ekonomiczno-społeczne, lecz także rozwijać współpracę na poziomie lokalnym i globalnym. 6 maja 17: Katowice Inwestycja w kształcenie Badania pokazują, że inwestycja w edukację skoncentrowaną na zapobieganiu eskalacji konfliktów jest 60 razy bardziej opłacalna niż interwencja w momencie, gdy eskalacja już nastąpi. Najefektywniejszym sposobem rozwiązania gwałtownych sporów jest kształcenie przyszłych liderów i wyposażenie ich w zarówno umiejętności pozwalające na pokojowe rozwiązywanie konfliktów, jak i w kompetencje wspierające przedsiębiorczość, gdyż istnieje bliski związek pomiędzy zrównoważonym rozwojem i pokojem. W 2014 roku grupa młodych liderów społecznych z Afryki, we współpracy z Arizona State University, założyła Globalną Sieć Zrównoważonego Rozwoju (GNSD). Misją organizacji jest wspomaganie Celów Zrównoważonego Rozwoju wyznaczonych przez ONZ. Działania opierają się na edukacji młodzieży w zakresie zasad równowagi ekonomicznej i ekologicznej oraz na krzewieniu idei globalnego obywatelstwa. Angażowanie młodzieży w projekty społeczne Organizatorzy sieci głęboko wierzą, że kreowanie miejsc pracy poprzez angażowanie młodych ludzi w projekty społeczne dotyczące zmian klimatu czy organizowanie szkoleń z zakresu przywództwa może zmienić warunki ekonomiczno-społeczne, zaszczepić w młodych ludziach wartości i wzory pokojowego rozwiązywania konfliktów, rozwinąć lokalną i globalną współpracę, a także stworzyć solidne podwaliny dla pokoju. Misją sieci GNSD jest stworzenie w szkołach średnich klubów, które angażowałyby uczniów w zajęcia pozalekcyjne poświęcone zagadnieniom zrównoważonego rozwoju i pokoju. Kluby te, powstałe w oparciu o model biznesowy, miałyby współpracować z lokalnymi organizacjami społecznymi, co pozwoliłoby na angażowanie uczniów w prawdziwe projekty. Podczas wykładu dr Wosiński opowie o doświadczeniach sieci GNSD w tworzeniu Klubów Pokoju i Zrównoważonego Rozwoju w Indiach, Nepalu, USA i niektórych krajach Afryki. Prelegent dr Marek Wosiński – Senior Sustainability Scientist, Arizona State University. Prezes Globalnej Sieci Zrównoważonego Rozwoju. Pracuje na Wydziale Psychologii w Arizona State University. Jest starszym naukowcem ds. zrównoważonego rozwoju w Global Institute of trener osobisty (life coach), specjalizujący się również we wspieraniu procesu zamykania okresu aktywnego życia zawodowego i przechodzenia na emeryturę (retirement coach). Właściciel firmy Dr. Marek – Coaching Through Life Transitions, LLC., która specjalizuje się we wpieraniu ludzi doświadczających znaczących zmian w autorem 6 książek i 60 artykułów opublikowanych w polskich i zagranicznych wydawnictwach naukowych. Wykładał na Uniwersytecie Warszawskim, Uniwersytecie Jagiellońskim oraz na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Przez wiele lat był Dyrektorem Centrum Doskonalenia Nauczycieli. Termin i miejsce 6 maja 2019 r., godz. Uniwersytet SWPS Wydział Zamiejscowy w Katowicachul. Techników 9, 40-326 Katowice Kontakt Monika BazanSpecjalista ds. marketingu i Rekrutacjitel. 32 750 60 84tel. kom. +48 785 202 511e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. Die Arche – działalność na rzecz dzieci i młodzieży w Berlinie Organizacja „Die Arche” prowadzi działalność na rzecz dzieci będących w trudnej sytuacji społecznej w całych Niemczech. Od 2000 roku „Die Arche” działa także w dzielnicy Berlin-Hellersdorf w dawnym budynku szkoły. Każdego dnia, prawie 300 dzieci i młodych ludzi w wieku od dwóch do 18 lat ma tam zapewnioną opiekę. Dzieci otrzymują codziennie bezpłatny, pełnowartościowy ciepły posiłek, pomoc przy odrabianiu zadań domowych, atrakcyjne propozycje zajęć sportowych i muzycznych w czasie wolnym. BIOTRONIK co miesiąc wspiera „Die Arche” darowizną, a także sponsoruje coroczny festyn letni oraz atrakcje bożonarodzeniowe. Zawsze możemy przy tym polegać na zaangażowaniu społecznym naszych pracowników, którzy osobiście i dobrowolnie angażują się w organizowanie imprez lub działań na miejscu, mając na celu dążenie do pozytywnych zmian. Z życiem w społeczeństwie związane są zjawiska, które możemy dość łatwo zaobserwować i zmierzyć, np. status materialny, normy społeczne, oraz takie, które nieco trudniej uchwycić, np. zaufanie, zsieciowanie (więzi międzyludzkie), wartości. Z racji tego, że człowiek jest istotą społeczną, wszystkie te elementy wpływają na nasze życie i je kształtują. Już bardzo małe dzieci, w tym noworodki, posługują się instynktem społecznym, który pozwala im przetrwać. Na przykład szukają pomocy u osób, które mogą im ją zapewnić, komunikują swoje potrzeby płaczem itd. „Kilkulatki intuicyjnie dążą do tego, żeby pomóc. Na przykład podnieść przedmiot, który komuś upadnie. […] Żeby młody człowiek widział sens zaangażowania się w jakąś sprawę społeczną, musi najpierw poczuć się członkiem wspólnoty. Ma to związek z kształtowaniem się tożsamości, do którego dochodzi w okolicy dwunastego roku życia” [1]. W dużej mierze to od nas zależy, czy nasze dzieci nauczą się aktywnie wpływać na otaczającą je rzeczywistość, czy też dadzą się biernie ponieść w tej warzonej gdzieś „poza nimi” zupie. Uwaga! Reklama do czytania Cud rodzicielstwa Wsłuchaj się naprawdę w głos swojego dziecka Noszenie dzieci Poradnik dla noszących rodziców Tylko dobre książki dla dzieci i rodziców | Księgarnia Natuli (Nie)przeliczalny kapitał Kapitał społeczny to zjawisko złożone, które badacze analizują z różnych perspektyw. Zazwyczaj rozumiemy je jako „elementy życia społecznego – sieci, normy i zaufanie [społeczne] – które umożliwiają członkom społeczeństwa bardziej skuteczne osiąganie ich celów” [2]. Chociaż z grubsza nieuchwytny i niematerialny, kapitał społeczny przekłada się na mierzalne aspekty naszego życia, takie jak dobrobyt, poziom zadowolenia z życia, poziom współpracy na różnych szczeblach życia społecznego czy politycznego, innowacyjność, decyzyjność, odpowiedzialność, poczucie przynależności, sprawczość i praworządność. Rozkład kapitału społecznego bardzo mocno wiąże się z historią danego regionu. Podział jest tak wyraźny, że można go przeprowadzić jak linię na mapie Europy: na Zachodzie mamy kraje o wysokim zaufaniu i kapitale społecznym (oraz wysokim PKB), które na dość wczesnym etapie rozwoju zrezygnowały z feudalizmu, zaś na Wschodzie, w tym w Polsce, mamy długą i niechlubną tradycję pańszczyzny oraz niskie zaufanie i kapitał społeczny (a także – w porównaniu z resztą Europy – niski PKB [3]. Wspinaczka po drabinie Na kanwie kapitału społecznego buduje się społeczeństwo obywatelskie. Jest to taki rodzaj społeczeństwa, w którym każdy z nas, zwykłych ludzi, współdecyduje o swoim losie oraz chce i potrafi nań wpływać poprzez działania oddolne – czyli zachodzące bez impulsu ze strony władzy. W każdym społeczeństwie możemy wyróżnić kilka poziomów zaangażowania poszczególnych obywateli i różnych szczebli władzy (drabina partycypacji). Ich liczebność świadczy o zaawansowaniu rozwoju społeczeństwa obywatelskiego. Są to: Brak partycypacji – władza nie dzieli się z obywatelami informacjami o planowanych działaniach, używa informacji do manipulowania opinią publiczną. Jest to charakterystyczne dla rządów autorytarnych i nie wspiera rozwoju społeczeństwa obywatelskiego ani nie buduje zaufania do instytucji – obywatele stają się biernymi odbiorcami komunikatów, nie ma mechanizmów aktywnego uczestnictwa społeczności lokalnych w podejmowaniu – władza pyta obywateli o ich zdanie na temat planowanych działań, jednak wcale nie musi brać go pod uwagę. Samorządy w Polsce są ustawowo zobowiązane do przeprowadzania konsultacji społecznych, ale w praktyce odbywają się one przy tak małym zaangażowaniu mieszkańców (np. z powodu braku informacji na ich temat), że ich wyniki nie są i współdziałanie – odbywa się, gdy mieszkańcy mają realny wpływ na to, co się dzieje w ich społeczności. Rola władzy ogranicza się do sprawdzania, czy podejmowane działania są zgodne z prawem. Tak powinny wyglądać modelowe konsultacje społeczne albo budżet partycypacyjny. Bardzo często ostatni szczebel drabiny partycypacji pomagają tworzyć organizacje pozarządowe lub inne organizacje społeczne. Ocenia się, że w Polsce aż 80% mieszkańców nie wykazuje żadnej aktywności na tym poziomie, zaś zaangażowanych lub bardzo zaangażowanych jest zaledwie 2% Polaków. Uwaga! Reklama do czytania Niegrzeczne książeczki Czy dzieci na pewno są niegrzeczne? Seria książek dla dzieci 2-5 roku życia i rodziców o tym, że w każdym zachowaniu dziecka jest ważna jego potrzeba. Nowa jakość zaangażowania Tak niski poziom zaangażowania Polaków w życie społeczne, przy jednoczesnym niskim poziomie zaufania do instytucji publicznych i siebie nawzajem, wynika częściowo z naszej historii, a częściowo to efekt odium, jakie narosło wokół słowa „obywatel” w PRL. Wówczas „postawa obywatelska” oznaczała właśnie brak zaangażowania w życie społeczne i jego struktury. Zważywszy na te wszystkie obciążenia, może nam być trudno przekazać pozytywny aspekt zaangażowania obywatelskiego naszym dzieciom. Warto zatem przyjrzeć się, jak to współczesne zaangażowanie może wyglądać. Oto kilka szkolno-przedszkolnych przykładów: zakup karmy dla miejscowego schroniska dla zwierząt,klasowa adopcja zwierzęcia,współdecydowanie o wegetariańskich posiłkach w szkolnej stołówce,uprawa przedszkolnego albo szkolnego ogródka,niezależna gazetka uczniowska,szkolny podcast,zbiórka odzieży dla uchodźców,głosowanie lub kandydowanie w wyborach do samorządu uczniowskiego,zaangażowanie w Młodzieżowy Strajk Klimatyczny,wolontariat w organizacjach pozarządowych,udział w ogólnokrajowych protestach. Warto pamiętać, że nowe zaangażowanie to przede wszystkim decydowanie: za los swój i innych (także przyszłych pokoleń). Tak buduje się dziecięce poczucie odpowiedzialności i wpływu. Ponadto współczesne formy zaangażowania są konstruktywne, nie polegają jedynie na buncie. Często zakładają dialog, a ten uczy nas niuansować postrzeganie rzeczywistości. Edukacja obywatelska Lekcje zaangażowania obywatelskiego nie mogą ograniczać się do suchych pogadanek. Większość z nas pamięta ze szkoły nudne lekcje WOS, śpiewanie hymnu na akademiach „ku czci” albo posiedzenia Młodzieżowej Rady Miasta, które nie przekładały się na realne zmiany. Tymczasem szkoła jest bardzo dobrym miejscem do kształtowania postaw obywatelskich i społecznej wrażliwości. Kreuje tę przestrzeń, odchodząc od edukacji narodowej w stronę edukacji obywatelskiej. „Szkoła, niezależnie od swojej hierarchiczności i programów nauczania, daje możliwości współpracy między uczennicami i uczniami. A to niezwykle ważne dla przyszłego zaangażowania obywatelskiego” – mówi Elżbieta Krawczyk z Centrum Edukacji Obywatelskiej [4]. Niezmiernie istotna jest świadomość partnerskiego dialogu pomiędzy nauczycielami, dyrektorami a uczniami. Najłatwiej to osiągnąć, realizując w ramach lekcji rozmaite przedsięwzięcia. Nauczanie projektowe to nowy i bardzo obiecujący trend we współczesnej szkole, a propagowanie postaw obywatelskich w szkole stanowi jeden z filarów edukacji przyszłości. Postawy obywatelskie od kołyski Jednak postawy obywatelskie naszych dzieci możemy kształtować jeszcze wcześniej! Warto pamiętać, że my, rodzice, mamy wpływ na to, czy nasze dzieci będą w przyszłości brały sprawy w swoje ręce, czy też pozostaną biernymi odbiorcami nakazów i zakazów. Oto kilka przykładów rodzicielskich zachowań, dzięki którym stajemy się dla naszych dzieci przewodnikami w edukacji obywatelskiej od najmłodszych lat: niestosowanie „treningów snu” ani żadnych innych metod behawioralnych, które mogą wywołać u dziecka syndrom wyuczonej bezradności,szybka i w miarę możliwości adekwatna reakcja na sygnalizowane potrzeby dziecka,nauka samodzielnego chodzenia (bez trzymania za rączki),rozszerzanie diety metodą BLW,akceptacja dziecięcej autonomii (tzw. buntu dwulatka),komunikacja „Spróbuj. Jestem tutaj” zamiast „Uważaj, bo spadniesz!”,obrazkowe listy zakupów w sklepie,podejmowanie przez dziecko prostych, zamkniętych decyzji („albo – albo”),segregacja śmieci,rodzicielskie „nie” wyrażane osobistym językiem („Nie chcę tutaj bałaganu. Przestań”),porozumienie przez konflikt (negocjacje),jeśli dziecko tego chce, w miarę możliwości zaangażowanie go w opiekę nad młodszym rodzeństwem,uprawa ogródka, opieka nad zwierzątkiem,podejmowanie trudnych tematów w domu,traktowanie dziecka „jak dorosłego”: nieokłamywanie go, niezbywanie („Dowiesz się, jak dorośniesz”),objaśnianie różnic zamiast udawania, że nie istnieją (np. dotyczących osób z niepełnosprawnością),podkreślanie wspólnotowości (wspólne posiłki, wyjazdy, kręgi znajomych i inne pozarodzinne, np. harcerstwo). Komunikując dzieciom, że ich głos jest ważny, dajemy im do ręki narzędzie, dzięki któremu nawet jeśli nie staną się aktywistami, to będą świadomie decydować o swoim życiu. A w społeczeństwie o wyższej kulturze demokratycznej po prostu żyje się lepiej. [1] K. Oponowicz, Społeczna robota, czyli jak sprawić, by dzieci poczuły się obywatelkami i obywatelami, Kosmos dla Dorosłych, 2020; [2] P. Sztompka, Socjologia. Analiza społeczeństwa, Kraków 2012, s. 190. [3] M. Rauszer, podcast „Wszyscy Jesteśmy ze Wsi”, odc. Pańszczyzna, chłopi i polskość, Stowarzyszenie Folkowisko, 5 lipca 2020.[4] Jakość życia i kapitał społeczny w Polsce. Wyniki badania spójności społecznej 2018, GUS, Warszawa 2020. Prezenty od NATULI Najpiękniejsze książki na święta od wydawnictwa Natuli. Dla dzieci i rodziców.